بر این اساس برنامههایی برای تحقق اهداف افق چشمانداز 1404 مدون شده که یکی از آنها دستیابی به 6 میلیارد دلار صادرات قطعه و در اختیار گرفتن بازارهای بینالمللی است.
از اینرو برنامهریزی جدی با هدف تحقق این ارقام پیشبینی شده که تشکیل کمیته صادرات این حوزه نیز یکی دیگر از اهداف پیشبینی شده است.
شگرد رقبای خارجی
جعفر نصیری، عضو انجمن قطعهسازان، در بحث صادرات این حوزه و دستیابی به عدد مورد پیشبینی در افق چشمانداز 1404گفت: ورود خودروهای جدید و صادرات زمانی اتفاق میافتد که توجیه اقتصادی داشته باشد.
هنگامی که تولیدکننده داخلی اقدام به ساخت محصول جدید میکند نقطه سر به سری برای آن تعریف کرده و بر اساس آن قالبسازی خود را انجام میدهد و خط تولید راهاندازی میکند. بدین ترتیب فناوری و دانش فنی را وارد کشور میکند تا بتواند قطعات موردنیاز را تامین کند.
وی افزود: اگر قرار باشد خودرویی در سال، 5 هزار دستگاه تولید یا مونتاژ داشته باشد جوابگوی خط تولید موجود هم نخواهد بود حتی اگر سرمایهگذاری انجام شده و قالبهای چند صد میلیونی ساخته و خط تولید جدید ایجاد شود.
نصیری ادامه داد: مشکلی که امروز در بحث خودروهای وارداتی به ویژه خودروهای چینی وجود دارد احاطه آنها بر بازار است. چینیها برای رقابت در بازار ابتدا مطالعه و از شگردهایی استفاده میکنند که میدان را از خودروسازان داخلی بگیرند.
وی در توضیح روشهای
فروش چینیها در بازارها گفت: به طور نمونه مدل امویام هر 2 ماه یکبار تغییرات کوچکی در چراغ یا آینه خود ایجاد و با این تغییرات جزئی در زمانهای کوتاه، مدلها را روزآمد میکند که این یکی از راههای گرفتن بازار از دست تولیدکننده داخلی است.
حال اگر قطعهساز داخلی روی قطعات این
خودرو سرمایهگذاری کند به طور معمول یک سال زمان برای ساخت قالبها نیاز است. بدین ترتیب در این مدت به نوعی محصول مورد نظر از رده خارج شده و سازنده مادر، مدل جدید خود را وارد بازار کرده است.
این فعال صنعت قطعه تصریح کرد: به این ترتیب سرمایهگذاری بینتیجه خواهد بود و سازنده داخلی بیشتر متضرر و این شگردها باعث میشود تنها تامینکننده آنها در بازار باقی بماند.
برنامهریزی درست
نصیری در پاسخ به اینکه چرا این روند در داخل کشور رخ نمیدهد، گفت: از موانع این کار در داخل، بحث مراکز تحقیق و توسعه (R&D)، ساخت قالب، سرعت عمل و سپس وجود مشتری برای تضمین
خرید است.
به طور نمونه در دوره زمانی خاصی، یکی از شرکتهای خودروساز مدلهایی را طراحی کرد و با قطعهسازان کار را پیش برد و حتی به نمونه اولیه نیز رسید اما به دلایلی نظیر تغییر مدیریت، سیاست
فروش یا توجیه کار که از پیش درست دیده نشده بود در مرحله نهایی ایرادهای کار مشخص و در نتیجه پروژه به طور کامل بسته شد.
وی با بیان اینکه با این شرایط تمام تجهیزات و کالاها برای کسانی که در این پروژهها ذینفع و سرمایهگذاری کرده بودند، بدون استفاده باقی ماند، اظهار کرد: این کار مدیریت کلانی میطلبد که زنجیره را از ابتدای کار یعنی طراحی و تحقیق و توسعه تا سرمایهگذاری و تضمین
خرید پیشبینی کند. متاسفانه این اتفاق نمیافتد که این امر بارها تکرار شده است.
عضو انجمن قطعهسازی اظهار کرد: اگر فعالان بینالمللی در این صنعت موفق هستند به دلیل مدیریت کلان و بازاریابی فعالی است که در پیش گرفتهاند. آنها پیش از وارد شدن سعی میکنند بازار و سلیقههای مختلف را شناسایی کنند اما گروه کارشناسی داخلی به درستی طرح را ارزیابی نمیکند در نتیجه در ادامه به مشکل برمیخوریم چرا که کار را درازمدت نمیبینیم.
ظرفیت صنعت قطعه برای دستیابی به افق 1404
وی در پاسخ به این پرسش که پیشبینی شما برای دستیابی به عدد مورد نظر در افق 1404 برای صادرات قطعه چیست، گفت: صنعت قطعه در بحث صادرات، مشکلی ندارد، در کشور یک سلسله قطعهساز وجود دارد که بیشتر از 3 دهه است که در حال فعالیت هستند اما راهبرد صنعت
خودرو در بحث نظارت و مدیریت کلان است که باید طرح و به درستی اجرا شود.
نصیری با آوردن یک نمونه ادامه داد: اگر در داخل 3 هزار فعال قطعه داشته باشیم آنها به 2 گروه تقسیم خواهند شد؛ گروهی که میتوانند پا به پای طرحها در صنعت
خودرو پیش بروند و به لحاظ تحویل به موقع، کیفیت و تجهیزات دارای موقعیت رقابت هستند و دسته دوم، گروهی که به هر دلیل ممکن است به دلیل ضعف مدیریتی یا بحث سرمایه از میدان رقابت خارج شوند، در نتیجه از این تعداد دستهای ریزش دارند اما تعدادی که باقی میمانند به طور قطع قادر خواهند بود که اهداف را پیش ببرند.
این فعال صنعت قطعه در ادامه اظهار کرد: در حال حاضر بیشتر قطعهسازان زیر ظرفیت واقعی خود تولید دارند بنابراین دستیابی به عدد مورد پیشبینی برای افق 1404 دور از انتظار نخواهد بود اما برای تامین این هدف نیاز است وزارت صنعت، معدن و تجارت و مدیران صنعت
خودرو راهبرد مدون باثباتی که قابل اجرا در درازمدت باشد، تعریف کنند.
وی افزود: ترکیه در همسایگی ما یکی از بزرگترین صادرکنندگان قطعات
خودرو است در حالی که صنعت
خودرو آنها به اندازه ایران نیست.
آنها محور کار را توانمندی صنعت قطعه خود قرار دادند در نتیجه هدف، صادرات قطعات است که در این امر موفق هستند و هر سال شاهد رشد و توسعه صادرات قطعات این کشور هستیم.
نصیری در پایان تاکید کرد: باید ارتباط گرفته و با استفاده از توان کارشناسان داخلی دلایل موفقیت این دسته از کشورها را کشف و به نوعی الگوسازی کنیم.
اجرای اقدامات حمایتی
در ادامه محمدرضا نجفیمنش، عضو هیات مدیره انجمن قطعهسازان کشور در بحث صادرات قطعه و برنامههای مدون انجمن قطعهسازان کشور گفت: بر اساس برنامهریزیها قرار است درباره صادرات قطعه و دستیابی به عدد مورد نظر برای افق 1404 در وزارت صنعت، معدن و تجارت کمیتهای به نام کمیته صادرات قطعه تشکیل شود که مقدمات کار نیز فراهم شده است.
وی افزود: در این فاصله نیز انجمن قطعهسازان نمایشگاهی درباره صادرات قطعات رنو و
نیسان در پاریس برگزار کرد که تمام این اقدامات مقدمات صادرات قطعه و دستیابی به اهداف پیشبینی شده است.
وی درباره اعضای این کمیته نیز گفت: وزارت صنعت، معدن و تجارت، اعضای انجمن قطعهسازان و انجمن خودروسازان و همچنین افراد فعال در
خدمات پس از
فروش در این کمیته حضور خواهند داشت.
وی ادامه داد: در این راستا اقداماتی در کل کشور انجام شده زیرا در ارتباط با این بحث مشکلاتی وجود داشته که با پیگیریهای لازم برطرف شده است.
این فعال صنعت قطعه در ادامه مشکلات موجود توضیح داد: مالیات بر درآمد حاصل از تسعیر ارز بود که باید پرداخت میشد، با پیگیریهای لازم این مشکل برطرف شد بنابراین حرکت به سمت تک نرخی و واقعی شدن
نرخ ارز به توسعه فعالیتها کمک میکند.
وی افزود: کمتر از یک دهه برای محقق شدن هدف صادرات 6 میلیارد دلاری قطعه فرصت باقی است و اگر اراده کنیم و مکانیزمهای این کار فراهم باشد به طور قطع به عدد موردنظر خواهیم رسید.
راهیابی به بازارهای جهانی
محمدرضا نجفیمنش در پایان خاطرنشان کرد: خوشبختانه قراردادهای خودروسازان با شرکتهای بینالمللی
پژو، سیتروئن، رنو،
بنز، فیات، فولکس در حال نهایی شدن است که با پیشبینی شرط 30درصدی صادرات خودروهای تولیدی مشترک، زمینه برای صادرات قطعه فراهم میشود و خط تولید و
خدمات پس از
فروش نیز میتواند در قالب همین مجموعه قرار بگیرد که این روند باعث توسعه و پیشرفت هر دو صنعت خواهد شد.
حال باید منتظر بود و دید اتفاقهای خوبی که برای صنعت قطعه پیشبینی شده است تا چه اندازه محقق میشود و آیا شرایط به گونهای پیش خواهد رفت که حتی صنعت قطعه به صادرات بالاتر از 6میلیارد دلار
برسد؟