فروش سوبارو در آمریکا طی چهار سال گذشته تقریبا دو برابر شده است. در قلب این موفقیت شاسی بلند چهارچرخ محرک فارستر قرار دارد که برای عملکرد و
قیمت و همچنین مسوولیت اجتماعی این شرکت مورد توجه رانندگان آمریکایی قرار گرفته است.
این ویژگی مهمی برای سوبارو بوده که خود را در آمریکا به عنوان خودروسازی باوجدان توصیف کرده و متعهد شده است که تاثیر مثبتی در جهان ایجاد کند و به این ترتیب در ایالت‌هایی مانند کالیفرنیا، نیویورک و واشنگتن مشتریان وفاداری برای خود دست و پا کرده است.
اما آنچه که سوبارو درباره موفقیت خود به آن اشاره نکرده است، پناهجویان و کارگران خارجی ارزان دیگر از آسیا و آفریقا هستند.
آنها در این خودروساز و تامین‌کنندگان قطعات در قطب اصلی تولید سوباور در شهر اوتای ژاپن که دو ساعت با توکیو فاصله دارد، کار می‌کنند. بسیاری از این کارگران قراردادهای کوتاه مدت داشته و حدود نصف همتایان ژاپنی خود حقوق می‌گیرند.
در تامین‌کنندگان این خودروساز که برای خودروسازان ژاپنی دیگر هم قطعه تامین می‌کنند، کارگرانی اشتغال دارند که اغلب توسط واسطه‌ها بر سر کار گذاشته شده‌اند و این واسطه‌ها حداکثر یک سوم از حقوق کارگران را برای خود برمی‌دارند. این کارگران که از کشورهایی شامل بنگلادش، نپال، مالی و چین آمده‌اند، بسیاری از قطعات فارستر شامل صندلی‌های چرمی را اغلب در شرایط فرساینده‌ای تولید می‌کنند.
تحقیقات رویترز از شرایط کارخانه اوتا از جمله بازبینی شرایط دستمزد و درخواست‌های پناهندگی و گفت‌وگو با ده‌ها کارگر از 22 کشور نشان می‌دهد که کارگران خارجی از سوی واسطه‌های کارگری و شرکتهای حاضر در زنجیره تامین سوبارو هدف سوءاستفاده قرار می‌گیرند.
کارگران خارجی دیگر درباره تحت فشار قرار گرفتن برای کار در دو شیفت و اخراج بدون اطلاع قبلی و نداشتن بیمه صحبت کرده اند.
بیش از 120 کارگری که با رویترز صحبت کردند، حداقل دستمزد 6.60 دلار در ساعت یا بیشتر را برای تولید ماشین آلات در منطقه گانمای اوتا دریافت می‌کردند.
اما رویترز ده‌ها کارگر اندونزیایی را در دو کارخانه تامین قطعات سوبارو یافت که حقوق ماهانه شان 730 دلار بود که با کم کردن اجاره، آب و برق و هزینه‌هایی که به شرکت اعزام کننده آنها از کشورشان بدهکار بودند، به ساعتی 3.30 دلار می‌رسید.
این مشکلات در زنجیره تامین قطعات سوبارو نتیجه وضعیت خاص نیروی کار ژاپن بوده که به دلیل کاهش جمعیت این کشور و موانع بالا برای مهاجرت قانونی، محدود شده است.
شرکتهایی مانند سوبارو و تامین کنندگان قطعات، در مواجهه با کمبود نیروی کار، به سیستم مهاجرت غیرقانونی پناهجویان، اقامت‌کنندگان غیرقانونی و کارآموزان آسیایی روی آورده اند و این بازار خاکستری نیروی کار، اشتغال ده‌ها هزار خارجی را با هزینه ارزان در بخشهایی مانند ساخت‌وساز، کشاورزی و تولید امکان‌پذیر ساخته است.
در این بین فوجی هوی اینداستریز که شرکت مادر سوبارو است، به رویترز اعلام کرد، تامین کنندگانش مسوول شیوه‌های بکارگیری نیرو هستند و این شرکت برای نظارت بر شرایط کار مشارکت مستقیمی ندارد. سوبارو هم اعلام کرد رعایت قانون و دستورالعمل‌های این شرکت پیش شرط همکاری با سوبارو است و این شرکت اختیاری برای کنترل رفتار واسطه‌های نیروی کار ندارد.