کاپریس تخم مرغی؛ گران و کلکسیونی

این سدان فول‌سایز آمریکایی در سال 1964 معرفی شد و با توجه به فروش نیم میلیونی این خودرو، در سال نخست عرضه، لقب مشهورترین خودروی دهه 60 میلادی آمریکا را از آن خود کرد. جالب اینجاست که بدانید کاپریس‌های نسل اول و دوم تنها با پیشرانه‌های V8، با احجام مختلف تولید می‌شدند و عرضه این خودرو با پیشرانه V6 از نسل سوم، مشهور به کاپریس جعبه ای (در ایران با اصطلاح کاپریس کلاسیک نیز شناخته می‌شود) که از 1976 تا 1990 به تولید می‌رسید، انجام پذیرفت. چهارمین نسل از کاپریس در نخستین سال از دهه 90 میلادی بر پایه پلت‌فرمی مشترک با الدزمبیل 98 و ... طراحی شد و می‌رفت تا برای بار دوم، پس از 23 سال به مقام بهترین سدان بازارآمریکا دست پیدا کند.

انقلاب ظاهری

در اواخر دهه 80 میلادی، قانونی مبنی بر منع استفاده از سپرهای فلزی در خودروهای جدیدالتولید، برای تردد در جاده‌های ایالات متحده آمریکا وضع شد. این قانون، خودروسازانی که تا پیش از این به طراحی‌های جعبه‌ای، زمخت و عضلانی علاقه داشتند را مجبور به استفاده از خطوط نرم‌تر، برای هماهنگی هرچه بیشتر با فرم سپرهای فایبرگلاس کرد. در همین راستا، کاپریس یکی از نخستین خودروهایی بود که برخلاف میل علاقه‌مندان به خودروهای عضلانی، دستخوش این تغییر پایه‌ای شد. طراحی جدید این خودرو، همراه با خطوط نرم، طول 5 متر و نیمی کاپریس را به خوبی نمایان می‌سازد و گلگیرهای عقب به رسم خودروهای لوکس آمریکایی تا اواسط چرخ‌های عقب امتداد یافته‌اند؛ اگرچه که این طراحی از سال 93 دستخوش تغییر شد و پس از این سال، گاپریس با 4گلگیر ساده روانه بازار می‌شد. همچنین زاویه‌های مثلث لچکی‌های شیشه‌های عقب در مدل‌های 95 و 96، منحنی شده و آینه‌ها تغییر پیدا می‌کنند. لازم به ذکر است که در سال 1993، طلق چراغ‌های عقب این خودرو نیز به نمونه مشبک تغییر پیدا کرد.

کابینی مملو از امکانات
کاپریس با 3 تیپ اصلی سدان، کلاسیک سدان و پلیس سدان روانه بازار شد که از حیث امکانات داخلی و قابلیت‌های دینامیکی اندکی با هم تفاوت داشتند. کاپریس کلاسیک با بالاترین سطح تجهیزات، با کابینی پوشیده از چرم یا مخمل عرضه می‌شد. داشبورد فراگیر، مشابه با نمونه مورد استفاده در الدزمبیل سیرا کاتلاس، در‌بر‌گیرنده غربیلک دو شاخه (دوبل) مجهز به کیسه هوا و کیلومتر آنالوگی که در نمونه‌های 94 به بالا به دیجیتال تغییر پیدا می‌کند، است. صندلی‌های خودرو با چارچوب بسیار قرص و بزرگ، به صورت الکترونیکی در 8 جهت مختلف تنظیم می‌شوند که این آپشن در بسیاری از سدان‌های ساده دیده نمی‌شود. سیستم صوتی خودرو با 4 باند در جای جای خودرو، تا سال 93 کاست‌خور و بعد از آن با پخش CD روانه بازار شد. کروز کنترل، سنسور باران، سنسور روشنایی چراغ خودکار، یک ایربگ (در نمونه‌های 93 به بالا 2‌کیسه هوا روی این خودرو قرار گرفته)، چراغ مطالعه، فرمان هیدرولیک، آینه‌های تاریک شونده برای دید بهتر در جاده و شب، سانروف در مدل‌های سفارشی، شیشه‌های ضد‌اشعه با گرمکن عقب و ... از دیگر امکانات نسل چهارم شورولت کاپریس بودند. البته ناگفته نماند که در این میان، آپشن آب گرمکن منبع شیشه شور، برای شست‌و‌شوی بهتر شیشه‌های جلو بسیار جالب به نظر می‌رسد.


مجموعه محرکه
با روی کار آمدن پیشرانه‌های Small Block در اواخر دهه 80 میلادی، تغییرات بسیاری در ساختار پیشرانه خودروهای آمریکایی پیش آمد. اگرچه نسل قبل، طیف عظیمی از پیشرانه‌های V6 و V8 جنرال موتورز را پوشش می‌داد، اما چهارمین نسل از کاپریس همراه با پیشرانه‌های 4.3، 5 و 5.7 لیتری V8 در دوره تولید، عرضه می‌شد.
نخستین نمونه‌های این خودرو با پیشرانه 305 بلوک کوچک، با کد L03 و حجم 5000 سی‌سی، در 2 تیپ سدان و کلاسیک سدان عرضه شد که البته پیشرانه بزرگ‌تر 350، با حجم 5700 سی‌سی نیز روی نمونه پلیس این خودرو قرار می‌گرفت. این پیشرانه‌ها با سیستم پاشش سوخت انژکتور، با دو TBI (هر کدام برای یک سمت بلوک و 4‌سیلندر)، در نمونه 305 قادر به تولید 170 اسب بخار قدرت و گشتاور عظیم 346 نیوتن متر بود که با مصرف ترکیبی 17.5 لیتر در هر 100 کیلومتر و همچنین به لطف باک سوخت 87 لیتری، قادر به پیمایش تنها 500 کیلومتر است. این در حالی‌است که نسخه پلیسی این خودرو با 195 اسب بخار و 393 نیوتن متر گشتاور، مصرف سوختی کمتر، یعنی 15.1 لیتر به ازای هر 100 کیلومتر دارد. تولید کاپریس با پیشرانه‌های مذکور و البته 10 اسب بیشتر در نمونه 305 و 5 اسب بیشتر در نمونه 350، تا اواخر سال 1993 ادامه داشت اما در سال 1994، 305 جای خود را به پیشرانه 265، با حجم دقیق 4312سی‌سی داد. این پیشرانه با حجمی کمتر، مصرف بهینه‌تر 13.1 لیتر در 100 کیلومتر، قدرتی مشابه با 350های سری آخر 1993 (200 اسب) داشت و در کنار نسل جدیدتر 350 با قدرت 260 اسب بخار، تا سال 1996 روی چهارمین نسل از کاپریس قرار می‌گرفت.


کاپریس در ایران
پیشینه واردات این خودرو به جنگ خلیج فارس و اواسط سال 1991 بازمی‌گردد. این خودرو از همان ابتدا با هر دو پیشرانه قابل سفارش بود و تمام تیپ‌های تولیدشده به ایران راه پیدا کرد که در این میان، اکثر کاپریس‌های نسل چهارم موجود در کشور از نوع پیش از فیس‌لیفت و با پیشرانه 305 و جعبه دنده 4 سرعته اتوماتیک مشهور به گیربکس 700 انتخاب شده‌اند. اکثر قطعات فنی این خودرو با توجه به استفاده از پیشرانه‌هایی یکسان در اغلب خودروهای زیر‌مجموعه GM به وفور یافت می‌شود؛ اما برای تامین قطعات ظاهری ممکن است کمی به چالش کشیده شوید! به همین دلیل استفاده روزمره از این خودرو چندان توصیه نمی‌شود و با توجه به قیمت‌گذاری این خودرو از 30 تا 100 میلیون تومان در بازار داخل، کاپریس نسل چهارم به گزینه‌ای کلکسیونی در بازار ایران مبدل شده است.